DOI: https://www.doi.org/10.36719/2789-6919/10/43-47

Baku State University

master

turkan_2020@mail.ru

Beginning with the 1988 UN Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances (Vienna Convention), states agreed to establish anti-money laundering (AML) measures in their domestic law for drug-related offenses.

The criminalization of money laundering was considered a necessary weapon in the fight against money laundering and its predicate offences. In addition, efforts by the FATF and other international instruments for encouraging countries to criminalize money laundering continued to spread across the world. This article focuses on the process of criminalization and the extent to which the anti-money laundering regime concern to the repressive measures in fighting money laundering criminality.

   BMT-nin 1988-ci il tarixli “Narkotik vasitələrin və psixotrop maddələrin qanunsuz dövriyyəsinə qarşı mübarizə haqqında” Konvensiyasında (Vyana Konvensiyası) başlayaraq, dövlətlər narkotiklərlə bağlı cinayətlər üçün öz daxili qanunlarında çirkli pulların yuyulmasına qarşı (AML) tədbirləri müəyyən etməyə razılaşdılar. Çirkli pulların yuyulmasının kriminallaşdırılması çirkli pulların yuyulmasına və onun əsas hüquqpozmalarına qarşı mübarizədə zəruri silah hesab edilirdi. Bundan əlavə, FATF və digər beynəlxalq sənədlərin ölkələri çirkli pulların yuyulmasını cinayət hesab etməyə təşviq etmək səyləri bütün dünyaya yayılmağa davam etdi. Bu məqalədə diqqət kriminallaşma prosesinə və çirkli pulların yuyulmasına qarşı mübarizə rejiminin çirkli pulların yuyulmasına qarşı cinayətkarlıqla mübarizədə repressiv tədbirlərə nə dərəcədə diqqət yetirdiyinə yönəlmişdir.