CHANGES IN MIDDLE AND EARLY MODERN ENGLISH SIMPLE SENTENCE PATTERNS (SP, SPO, AND SPC SENTENCE MODELS)

In the evolution from Middle to Early Modern English, significant changes occurred in simple sentence patterns, particularly in the SP (Subject-Predicate) and SPO (Subject-Predicate-Object) models. Middle English displayed greater flexibility in word order and relied on inflectional endings for grammatical clarity. However, Early Modern English saw a transition towards more fixed word order patterns, influenced by historical events such as the Norman Conquest and linguistic developments. This shift led to reduced dependence on inflections and increased reliance on word order for conveying meaning. Additionally, the emergence of the SPC (Subject-Predicate-Complement) structure became more prevalent, enhancing sentence complexity and clarity. These changes reflected the evolving nature of the English language and its adaptation to societal and cultural shifts during this period.

These changes in simple sentence patterns facilitated clearer communication and standardized grammar, laying the foundation for Modern English. The SP structure remained fundamental, with subjects and predicates forming the core of sentences. However, the introduction of the SPO model added depth by incorporating direct objects, and enriching sentence construction. Furthermore, the adoption of the SPC model allowed for the inclusion of complements, providing additional information about the subject or object. Overall, the transition from Middle to Early Modern English marked a pivotal moment in linguistic evolution, shaping the structure and syntax of the language we use today.

Keywords: Modern English, linguistic evolution, SPC model, SPO model, SP model

Güllər İsgəndərli

Azərbaycan Texniki Universiteti

adilzadeh@bk.ru

Orta və ilkin müasir ingilis dilinin sadə cümlə nümunələrinin dəyişiklikləri

(SP, SPO və SPC cümlə modelləri)

Xülasə

Orta İngilis dilindən Erkən Müasir İngilis dilinə təkamüldə sadə cümlə nümunələrində, xüsusən də SP (Subject-Predicate) və SPO (Subject-Predicate-Object) modellərində əhəmiyyətli dəyişikliklər baş verdi. Orta İngilis dili söz sırasında daha çox çeviklik nümayiş etdirdi və qrammatik aydınlıq üçün fleksiya sonlarına etibar etdi. Bununla belə, Erkən Müasir İngilis dili Norman fəthi və linqvistik inkişaflar kimi tarixi hadisələrdən təsirlənən daha sabit söz sırası nümunələrinə keçid gördü. Bu dəyişiklik fleksiyalardan asılılığın azalmasına və mənanın ötürülməsi üçün söz sırasına daha çox etibar edilməsinə səbəb oldu. Bundan əlavə, SPC (Subject-Predicate-Complement) strukturunun yaranması cümlənin mürəkkəbliyini və aydınlığını artıraraq daha geniş yayılmışdır. Bu dəyişikliklər ingilis dilinin inkişaf edən təbiətini və bu dövrdə onun sosial və mədəni dəyişikliklərə uyğunlaşmasını əks etdirirdi.

Sadə cümlə nümunələrinin bu dəyişiklikləri müasir ingilis dilinin əsasını qoyaraq daha aydın ünsiyyətə və standartlaşdırılmış qrammatikaya kömək etdi. SP strukturu əsas olaraq qaldı, subyektlər və predikatlar cümlələrin əsasını təşkil edirdi. Bununla belə, SPO modelinin tətbiqi birbaşa obyektləri daxil etməklə və cümlə quruluşunu zənginləşdirməklə dərinlik əlavə etdi. Bundan əlavə, SPC modelinin qəbulu subyekt və ya obyekt haqqında əlavə məlumat verən tamamlayıcıların daxil edilməsinə imkan verdi. Bütövlükdə, Orta Müasir İngilis dilindən Erkən Müasir İngilis dilindən keçid bu gün istifadə etdiyimiz dilin strukturunu və sintaksisini formalaşdıran linqvistik təkamüldə mühüm məqamı qeyd etdi.

Açar sözlər: müasir ingilis dili, linqvistik təkamül, SPC modeli, SPO modeli, SP modeli

MƏQALƏNİ YÜKLƏ

Onlayn bax

Baxış: 176