DOI: 10.36719/2706-6185/04/42-46
Jamila Rashadat Majidli
Baku State University
master student
majidlijamila@gmail.com
THE INTERNATIONAL CASES CONCERNING JOINT
DEVELOPMENT AGREEMENTS
(The Case of Saadia Arabia-Bahrain, Japan-South Korea, Thailand-Malaysia)
Abstract
This article is dedicated to analysing the joint development agreements resolving or temporarily suspending maritime boundary disputes cases between Japan-South Korea, Saadia Arabia-Bahrain, and Thailand-Malaysia. Regardless of whether any delimitation line exists or not, international law allows the parties to agree on delimitation by consulting on the most appropriate conditions or jointly operate on the disputed zone, field or maritime border. If the cross-border dispute on hydrocarbon resources exists, the conclusion of a unitization agreement is not ruled out by the international practice as much. This article identifies the features of the joint development agreements, divides them into the three models recognized internationally, analyzes the main characteristics of each model of the joint development agreements through historical important precedents. Furthermore, the research lets daylight into the essential statements that regulate the fiscal regime, share proportion issues, the sovereign right, and the right to use subsoil and the seabed, within the agreements.
Key words: maritime boundary disputes, joint development agreements, unitization agreements, delimitation, joint development zone, international cases, demarcation of the continental shelf, seabed, disputes on petroleum reservoir, oil fields, production share agreements
Cəmilə Rəşadət qızı Məcidli
Bakı Dövlət Universiteti
magistrant
majidlijamila@gmail.com
Birgə inkişaf sazişləri ilə bağlı beynəlxalq işlər
(Səudiyyə Ərəbistanı-Bəhreyn, Yaponiya-Cənubi Koreya, Tayland-Malayziya nümunəsi)
Xülasə
Bu məqalə Yaponiya-Cənubi Koreya, Səudiyyə Ərəbistan-Bəhreyn və Tayland-Malayziya arasında dəniz sərhədi mübahisələrini həll edən və ya müvəqqəti dayandıran birgə inkişaf sazişlərinin təhlilinə həsr edilmişdir. Hər hansı delimitasiya xəttinin olub-olmamasından asılı olmayaraq, beynəlxalq hüquq tərəflərə ən münasib şərtlərlə məsləhətləşmələr aparmaqla delimitasiya haqqında razılığa gəlməyə və ya mübahisəli zona, sahə və ya dəniz sərhədində birgə fəaliyyət göstərməyə imkan verir. Əgər karbohidrogen ehtiyatları ilə bağlı transsərhəd mübahisəsi varsa, birləşdirmə sazişinin bağlanması beynəlxalq təcrübədə o qədər də istisna edilmir. Bu məqalə birgə inkişaf sazişlərinin xüsusiyyətlərini müəyyən edir, onları beynəlxalq səviyyədə tanınan üç modelə ayırır, tarixi mühüm presedentlər vasitəsilə birgə inkişaf sazişlərinin hər bir modelinin əsas xüsusiyyətlərini təhlil edir. Bundan əlavə, tədqiqat müqavilələr çərçivəsində fiskal rejimi, pay nisbəti məsələlərini, suveren hüququ, yerin təkindən və dənizin dibindən istifadə hüququnu tənzimləyən əsas ifadələrə aydınlıq gətirir.
Açar sözlər: dəniz sərhədi mübahisələri, birgə inkişaf sazişləri, vahidləşdirmə sazişləri, delimitasiya, birgə işlənmə zonası, beynəlxalq işlər, kontinental şelf, dəniz dibinin demarkasiyası, neft anbarı, neft yataqları üzrə mübahisələr, hasilatın pay bölgüsü sazişləri