DOI: https://www.doi.org/10.36719/2789-6919/08/156-165

ADA University

Master`s degree

erahimova11009@ada.edu.az

This paper proposes to define Azerbaijan`s foreign policy towards Russia since Ilham Aliyev became a president, by clarifying whether it is balancing, bandwagoning or strategic hedging. The key element that influences the relations between Russia and Azerbaijan is Nagorno-Karabakh conflict that was caused by Armenian aggression towards Azerbaijan in 1990s. Throughout history we can observe how Russia and Azerbaijan were going through ups and downs. They could consider each other guilty of contribution to separatism and afterwards, both states could believe that there is a need for mutual cooperation between them as they are more likely to become strategic partners. Our key hypothesis claims that for the last 19 years Azerbaijan has been pursuing a multi-tiered strategic hedging towards Russia as it is the most rational option to manage its relations with Moscow. According to Evelyn Goh, it is a set of strategies that state is going to apply in order to avoid a situation in which it can not decide upon what alternative to choose. Strategic hedging is a combination of policies that emphasize integration mechanisms or engagement and at the same time stress realist-style balancing. Another hypothesis claims that the strategic hedging was modified according to the fluctuations of Russian foreign policy

Bu məqalədə İlham Əliyev prezident olduqdan sonra Azərbaycanın Rusiyaya qarşı xarici siyasətinin “balancing”, “bandwagoning” və ya “strategic hedjing” olduğunu aydınlaşdırmaqla müəyyən edilməsi təklif olunur. Rusiya ilə Azərbaycan arasında münasibətlərə təsir edən əsas element 1990-cı illərdə Ermənistanın Azərbaycana təcavüzü nəticəsində yaranmış Dağlıq Qarabağ münaqişəsidir. Tarix boyu biz Rusiyanın və Azərbaycanın necə enişli-yoxuşlu yollardan keçdiyini müşahidə edə bilərik. Onlar bir-birini separatizmə töhfə verməkdə günahkar hesab edə bilər və bundan sonra hər iki dövlət strateji tərəfdaş olma ehtimalı daha yüksək olduğundan aralarında qarşılıqlı əməkdaşlığa ehtiyac olduğuna inana bilər. Əsas fərziyyəmiz ondan ibarətdir ki, Azərbaycan son 19 ildə Rusiyaya qarşı “multi-tiered strategic hedging” həyata keçirir, çünki bu, Moskva ilə münasibətlərini idarə etmək üçün ən rasional variantdır. Evelyn Qohun sözlərinə görə, bu, dövlətin hansı alternativi seçəcəyinə qərar verə bilmədiyi bir vəziyyətdən qaçmaq üçün tətbiq edəcəyi strategiyalar toplusudur. “Strategic hedjing” inteqrasiya mexanizmlərini və ya nişanlanmanı vurğulayan və eyni zamanda realist tərzdə balanslaşdırmanı vurğulayan siyasətlərin birləşməsidir. Başqa bir fərziyyə, “strategic hedjing” Rusiyanın xarici siyasətinin dalğalanmalarına uyğun olaraq dəyişdirildiyini iddia edir.