DOI: https://www.doi.org/10.36719/2663-4619/78/120-124

Naxçıvan Dövlət Universiteti

magistrant

 Təhsil sistemimizdə mühüm yer tutan ekoloji təhsil nəzəri cəhətdən təhsil müəssisələrində verilir. Lakin təbii sistemlərin davamını təhdid edən bu problemin həlli təkcə təhsil sistemlərində nəzəri təhsillə mümkün deyil. “Ətraf mühitə həssas insan modeli” yalnız onu mədəniyyətlərlə əlaqələndirməklə, mədəniyyətə və həyat tərzinə çevirməklə əldə edilə bilər. Nəzəri biliklərin təcrübəyə və mədəniyyətlərə ötürülməsi həmçinin məktəbdən kənar təhsili, yəni qeyri-formal təhsillə mümkündür. Bu tədqiqatın məqsədi ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində məktəbdən kənar təhsilin ümumi vəziyyətini aşkar etməkdir. 

Environmental education, which plays an important role in our education system, is theoretically provided in educational institutions. However, the solution to this problem, which threatens the continuation of natural systems, is not possible only with theoretical education in education systems. An "environmentally sensitive human model" can only be achieved by linking it to cultures, transforming it into a culture and a way of life. The transfer of theoretical knowledge to practice and culture is also possible through extracurricular education, ie non-formal education. The purpose of this study is to reveal the general state of out-of-school education in the field of environmental protection.