Selcuk University

master

More people have been forced to flee their homes and seek asylum in other countries. The right to asylum was first regulated in article 14 of the Universal Declaration of Human Rights. The 1951 Refugee Convention and the 1967 Refugee Protocol further define refugee rights. These legal instruments contain a variety of provisions emphasizing refugee protection and implying the responsibility of states to ensure refugee protection on their territory. This article examines Turkey's implementation of the right to asylum, as well as Turkey's status as a signatory to the 1951 Refugee Convention and its Protocol. Furthermore, despite not being a party to the 1951 Refugee Convention or the 1967 Refugee Protocol, this article elaborates on Indonesia's commitment to providing refugeesa possibility to find safety. This article will compare what rights refugees have in Indonesia and Turkey under the national legal frameworks of the Law on Foreigners and International Protection Number 6458 and Presidential Decree Number 125 of 2016.

Minlərlə insan evlərini tərk edərək başqa ölkələrdə sığınacaq axtarmağa məcbur olurlar. Sığınacaq hüququ ilk dəfə Ümumdünya İnsan Hüquqları Bəyannaməsinin 14-cü maddəsində tənzimlənmişdir. 1951-ci il Qaçqınlar Konvensiyası və 1967-ci il Qaçqınlar Protokolu qaçqın hüquqlarını daha da düzgün formada müəyyən edir. Bu hüquqi sənəddə qaçqınların müdafiəsini vurğulayan və onların ərazisində qaçqınların müdafiəsini təmin etmək üçün dövlətlərin məsuliyyətini nəzərdə tutan müxtəlif müddəaları ehtiva edilir. Məqalədə Türkiyədə sığınacaq hüququnun həyata keçirilməsi, həmçinin Türkiyənin 1951-ci il Qaçqınlar Konvensiyasını və onun Protokolunu imzalamaq statusu araşdırılır. Bundan əlavə, məqalədə 1951-ci il Qaçqınlar Konvensiyasının və ya 1967-ci il Qaçqınlar Protokolunun tərəfkeşi olmamasına baxmayaraq, İndoneziyanın qaçqınların təhlükəsizliyini təmin etmək imkanını təmin etmək öhdəliyindən bəhs edilir. Məqalədə prezidentin 6458 saylı Əcnəbilər və Beynəlxalq Mühafizə Qanununun və 2016-cı il tarixli 125 saylı Fərmanına əsasən milli qanunvericilik çərçivəsində İndoneziya və Türkiyədə qaçqınların hansı hüquqlara malik olduqları müqayisə edilir.